Monday, 15 December 2008

"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "ใบไม้"



...อันลมพัด สายลมผ่าน พาพัดกลับ

...ทุกอย่างลับ หายกลับไป รู้สึกไหม

...พลันใบไม้ ลอยร่วงหล่น บ่งบอกนัย

...ความในใจ ในทุกสิ่ง มิจริงนาน

...ใบไม้แก่ ใบไม้อ่อน โรยร่วงหล่น

...จากลำต้น บนลงสู่ เบื้องล่างหงาย

...พลันมินาน ทุกสิ่งกลับ คืนกลับกลาย

...มิเวียนวาย คลายกลับสู่ ความเป็นจริง.


-กรรมานัตตา-

2 comments:

Unknown said...

i love you my sky

^^

KARMANATTA said...

:D (กว้างๆ)