"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "วันแห่งรัก"

...สวัสดี เธอคนดี ในวันนี้

...วันดีดี วันสุขใจ วันแห่งรัก

...เธอคนดี รักเรานี้ มีให้กัน

...ทุกคืนวัน เวียนหมุนไป มิรู้ลืม

...ในวันดี วันแห่งรัก เราจักบอก

...มิลวงหลอก ความนัยใจ มีแต่รัก

...เธอคนดี ขอวันนี้ มีสุขกัน

...ทุกคืนวัน อันเรานี้ รักเพียงเธอ.

-กรรมานัตตา-

"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "โอ!อรุณแย้ม"

...โอ!อรุณแย้ม แรมกลับคลาย มลายกลับ

...จันทราลับ ขับประโลม ตะวันขาน

...สกุณา แลร่ายรำ ดอกไม้บาน

...ผีเสื้อขาน เกสรส่อง ผ่องอำไพ

...อันเราสอง แลมองฟ้า เคียงขานขับ

...สายตาจับ จ้องมองเพียง เราสองนี้

...กายาอุ่น อิงแอบกาย เราสองพลี

...อุ่นเช่นนี้ มีเราเพียง สองรักเอย.

-กรรมานัตตา-

"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "อันเมฆหมอก"

...อันเมฆหมอก แลบดบัง ตะวันฉาย

...ทุกสิ่งกลาย พลันมัวหมอง มิผ่องใส

...แต่ดวงจิต มิมัวหมอง ผ่องอำไพ

...ในจิตใจ แห่งเราสอง ส่องแสงธรรม

...แลมินาน อันเมฆหมอก พลันจางหาย

...คืนกลับกลาย คลายสดับ กระจ่างหนา

...ทุกๆสิ่ง พลันสดใส ชื่นชีวา

...อุ่นอุรา แลมองเห็น แสงแห่งธรรม.

-กรรมานัตตา-

"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "วันเวลา"

...วันเวลา แปรเปลี่ยนผ่าน อาทิตย์กลับ

...แลประดับ ท้องนภา เพลานี้

...วันเวลา ที่ผ่านมา รู้สึกดี

...ในนที เพียงเราอยู่ คู่กันไป

...ไกลแสนไกล แสนไกลห่าง มิรู้สึก

...อันส่วนลึก มีกันอยู่ มิสงสัย

...ตามองตา ประสานตา เราหายไป

...ความสุขใน ความสุขแท้ แดนนิพา

...วันเวลา ล่วงเลยไป เรารู้อยู่

...เราเคียงคู่ มุ่งกันไป สว่างศรี

...แม้ลาลับ แม้ลาดับ ทุกราตรี

...เราสองพลี ปรีดีดับ แลหายไป.

-กรรมานัตตา-

"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "ก่อนหลับตา"

...เสียงกระซิบ ก่อนหลับตา อินแสนอุ่น

...เสียงละมุน จากใจนั้น เพียงเราสอง

...มีเธออุ่น มีฉันอุ่น แลตามอง

...ดาวเด่นทอง ส่องประกาย อิงแอบกัน

...เสียงสัมผัส อินแผ่วเบา จากฉันนี้

...เธอคนดี รู้สึกไหม ฉันใฝ่หา

...เธอคนดี เสียงเธอนั้น ดังนภา

...ส่องแสงมา อุ่นอุรา พริ้งประกาย

...ก่อนหลับตา แลลืมตา เราสองอุ่น

...อุ่นแสนอุ่น อุ่นมิคลาย แม้เหน็บหนาว

...เราสองอุ่น อุ่นแนบกาย ทุกคืนคราว

...ดังดวงดาว ส่องแสงมา ในใจพลัน

...เพียงเธอยิ้ม เธอสบตา ฉันมองเหม่อ

...พลันละเมอ ลอยหลงไป ในเวหา

...เพียงเธอยิ้ม เธอกอดฉัน อุ่นกายา

...ก่อนหลับตา ราตรีนี้ ฉันมีเธอ.

-กรรมานัตตา-

"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "แม้จักลา"

...แสงอาทิตย์ ส่องแสงมา นภาผ่อง

...แสงพลันส่อง ส่องแสงใจ มิเลือนหาย

...แสงอาทิตย์ ยังคงอยู่ มิเสื่อมคลาย

...มิเวียนวาย แม้ลากลับ พลันกลับมา

...เช่นจันทรา แม้เลือนลับ ก็กลับส่อง

...มิมัวหม่อง ส่องแสงไป สว่างหนา

...แล้วก็ลา ลากลับลับ จักกลับมา

...ส่องอุรา เราสถิต สนิทใจ

...อันตัวเรา จักลาลับ แม้คืนกลับ

...เดือนคืนนับ นับเรื่อยไป เราสองนี้

...เธอแลฉัน แม้สักวัน จักต้องมี

...จากนที พลีกายกลับ สดับใน

...อันความจริง จากเพียงกาย มิคงอยู่

...มิมีอยู่ แต่หัวที กายาหนี

...เธอแลฉัน พลันหายไป ในนที

...อันชีวี อันมีอยู่ จักหายไป

...จากโลกนี้ โลกแห่งความ มิมีอยู่

...เราสองรู้ แลดูไป ใช้ใจเห็น

...ตะวันลับ จันทราขับ เราจักเป็น

...ยาวให้เย็น เย็นเรื่อยไป เราสองเอย

...มุ่งไปสู่ สู่เส้นชัย ในกาลนี้

...เวลามี แลคงอยู่ รู้จุดหมาย

...เราสองนั้น พลันเคียงคู่ มิเสื่อมคลาย

...กายาวาย คลายคืนสู่ มินานเอย

...เราจักไป สถิตใน เมืองแก้วนั้น

...คืนแลวัน เราหมายสู่ เรารู้หมาย

...อันเพียงเรา นั้นเคียงอยู่ มิวาวาย

...ขอจักคลาย กลายไปสู่ เมืองแก้วเอย.

-กรรมานัตตา-

"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "ในวันเด็ก"

...สวัสดี สายลมเย็น ในวันเด็ก

...ตั้งแต่เล็ก เราก้าวมา ไกลหลายหน

...ความรู้สึก อันเป็นตัว แลเป็นตน

...ทุกแห่งหน เราก้าวเดิน เรียนรู้ไป

...สายลมหนาว พัดพาโชย ตะวันกลับ

...วันคืนลับ คืนล่วงไป เราผ่านพ้น

...ความรู้สึก ที่ว่าตัว ที่ว่าตน

...เราทุกคน พลันห่างหาย จืดจางไป

...จนเวลา เพลานี้ เรารู้ตื่น

...เรารู้ฟื้น ชื่นฉ่ำใจ แสงธรรมศา

...มินานนัก เราทุกคน จักจากลา

...ชื่นชีวา ประเสริฐสุข สันติภูมิ

...ขอแสงธรรม พลันคุ้มครอง มิมัวหม่อง

...ความผุดผ่อง ส่องแสงใจ ให้สดใส

...ประภัสสร สันติธรรม ในจิตใจ

...แลมุ่งไป สู่เมืองธรรม สันติเทอญ.

...สวัสดีวันเด็ก ;D

-กรรมานัตตา-

"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "กำเนิด"

...ราตรีลับ ดาราผ่าน อาทิตย์กลับ

...จันทราลับ ดาวเดือนผ่าน ตะวันหอม

...ดวงดารา เมียงมองผ่าน ตะวันลอม

...เพียงพริ้มพรอม จันทราจัก อาทิตย์กลาย

...แลเราสอง ในอ้อมกอด อุ่นกำเนิด

...นัยน์ตาเปิด เธอแลฉัน เพียงเราสอง

...ฉันมองเธอ เธอมองฉัน เราต่างมอง

...ตาจ้องมอง เราสองนั้น ประสานกัน

...กายในกาย จิตในจิต แนบชิดกับ

...อินสดับ ขับเคลื่อนกาย แห่งเราสอง

...เสียงกระซิบ อินแผ่วเบา ในครรลอง

...เธอสะท้อน ฉันสะท้อน อ่อนกลับกลาย

...ความรู้สึก แห่งเราสอง ยังขานขับ

...จันทราลับ อาทิตย์ดับ มิมัวหมอง

...เราสองนั้น อวกาศ อิงแอบมอง

...กายเหนือยกาย จิตเหนือจิต สถิตใน

...เพียงเราสอง พลันเคลื่อนกาย ประสานขับ

...อันความลับ สรรพสิ่ง พลันเปิดเผย

...ลับเราสอง จริงทุกอย่าง ให้ชมเชย

...ดั่งเชลย อิสระ สุดแสนไกล

...สรพพสิ่ง มิคงอยู่ แลหมุนเปลี่ยน

...จุดแสงเทียน แลมุ่งไป เพียงเราสอง

...ตามองตา ใจมองใจ แสงสีทอง

...แลเรืองรอง เราสดับ เราหายไป.

-กรรมานัตตา-

"บทกวีที่ขานขับไปถึงเธอ" - "ในปีใหม่"

...แลแสงแรก แห่งตะวัน ในปีใหม่

...ฟ้ากว้างใหญ่ สุดแสนไกล สวยสดศรี

...อันเวลา คืนสุดท้าย ในราตรี

...วันผ่านปี แสงวันใหม่ ทอประกาย

...เพลานี้ สายลมผ่าน พาพัดกลับ

...จันทราลับ ตะวันขับ มิหลับใหล

...แสงอาทิตย์ สรรพสิ่ง แลจิตใจ

...หมายมุ่งไป ในแสงธรรม แห่งความจริง

...เพลานี้ สายลมผ่าน เรารู้สึก

...อันส่วนลึก ในจิตใจ สว่างศรี

...พลันรอยยิ้ม แห่งเราสอง ปรากฏมี

...เธอคนดี ฉันเคียงอยู่ อบอุ่นพลัน

...กายแนบกาย ใจแนบใจ ประสานขับ

...พลันความลับ มิเคยมี มิหลับใหล

...แลเราสอง พลันโอบกอด อุ่นถึงใจ

...ในวันใหม่ เรามีกัน และกันเอย

...เพลานี้ เพลาดี แสนอบอุ่น

...แลสายรุ้ง ทอประกาย ประเสริฐศรี

...ตามองตา เธอแลฉัน สวัสดี

...วันเดือนปี อันเหลืออยู่ ฉันรักเธอ.

-กรรมานัตตา-